2010: hoe zagen de plannen er eind 2009 uit?
In de aanloop van 2010 werden nieuwe plannen voor De Genks uitgetekend. Deze plannen situeerden zich op 4 'sporen', die refereerden naar de achterliggende spiraalbeweging van het project.
- OOGSTEN. In mei ontvingen alle Genkenaren een krant in hun brievenbus met daarin een samenvatting van de gespreksfase in 2009. Hieraan ging een grondige verwerking van alle gespreksverslagen vooraf. Een intensieve samenwerking tussen uitdagers, dienst Diversiteit en Educatie en Change Designers leidde tot een overzicht van enerzijds sleutels en anderzijds barrierès, door de Genkenaren geformuleerd over de samenleving van vandaag.
- UITDAGEN. Een nieuw spoor: stadsambtenaren werden themaverantwoordelijken en trokken tafelgesprekken op gang met maatschappelijke actoren, gebaseerd op hun aandeel in de krant en vertrekkende van hun bijdrage aan de lokale samenleving. Welke engagementen konden en wilden zij nog nemen in functie van de 3 hoofddoelstellingen van De Genks?
- VERDUURZAMEN. Hetzelfde als het vorige jaar, maar beter! Zowel 'oude' als nieuwe uitdagers organiseerden stadsgesprekken met Genkenaren, ditmaal diepgaander en in meer heterogene settings. De uitdagersvorming focuste bijgevolg ondermeer op de methodiek van het doorvragen en de dienst Diversiteit en Educatie helpt de uitdagers bij het samenbrengen van heterogene Genkse groepen.
- DOEN GONZEN. Nog meer als het vorige jaar, wilden De Genks de stad doen gonzen van enerzijds De Genks, en anderzijds het gevoel van 'De Genks': samen delen we één stad, eenieder van ons levert hierin een bijdrage.
Werkelijk traject in 2010
De eerste dialoogfase leverde heel wat informatie op. Na een grondige verwerking van het gesprekmateriaal werd in mei 2010 De Genksenaar gepubliceerd. De eenmalige krant belandde in elke Genkse brievenbus.
De Genksenaar, éénmalige krant voor alle Genkenaren
De output van de dialoogfase en de stadsgesprekken werd vervat in een zo laagdrempelig mogelijk verslag, een krant. Hieraan werd gedurende 5 maanden gesleuteld door stadsbestuur, Change Designers en de uitdagers. Om De Genksenaar nog meer ingang te laten vinden bij de Genkenaren, werden er hier en daar anderstalige titels gebruikt. Een focusgroep van 17 Genkenaren van diverse origine scoorde de opmaak, de inhoud en de aantrekkelijkheid van de krant tijdens de ontwerpfase. Op basis van hun input kreeg de krant een definitieve look & feel die zo veel mogelijk Genkenaren moest aanspreken.
De Thuis in de Stad-prijs
In 2010 kreeg het project De Genks de Thuis in de Stad-prijs van de Vlaamse overheid. De jury apprecieerde de aanpak van het project dat heel Genk beslaat en waarbij de stad zich kwetsbaar opstelde. Het project werd beloond om zijn inspirerende en innovatieve aanpak. Van onderuit ging De Genks op zoek naar manieren om segregatie aan te pakken. De jury oordeelde dat het een bottom-upverhaal is met een dubbel doel: een gesprekcultuur opbouwen en de creatie van een nieuw samenlevingsmodel.
Op zoek naar een nieuwe uitdagersgroep
Na de eerste dialoogfase die in 2009 beëindigd werd, ging De Genks in 2010 op zoek naar een nieuwe uitdagersgroep. Er werd opnieuw een oproep gelanceerd naar de Genkse bevolking. Inzet van de uitdagerszoektocht was een meer diversere groep uitdagers bereiken met specifieke aandacht voor uitdagers van Turkse en Marokkaanse origine.
Los van de eerder traditionele communicatiekanalen, probeerden we de communicatiestrategie van De Genks ook over een andere boeg te gooien. Gezien de toch wel moeilijk te brengen boodschap van het project, geloofden we sterk in het belang van het persoonlijke contact om Genkenaren aan te zetten tot deelname aan een gesprek en dit via de uitdagers zelf. Om het project de laatste maanden van de dialoogfase nog meer te laten leven in de stad, werd samengewerkt met De Lijn. Een bus die het plaatselijke G-net (dat alle wijken beslaat) aandeed, werd beplakt met een De Genks-affiche. Deze communicatievorm was voor ons project interessanter dan enkele statische afficheborden. Door de grotere bekendheid van het project, blijkt de drempel om uitdager te worden hoger te liggen bij Genkenaren dan bij de eerste lichting. Men schat het uitdagerschap als een uiterst delicaat en veeleisend engagement in. Verder werd ook stevig ingezet op het rekruteren van nieuwe uitdagers via de Genkse verenigingen. De uitdagers die voorheen al een rol hadden opgenomen, werden eveneens gevraagd om mee te helpen met het werven van nieuwe vrijwilligers.
De tweede uitdagerzoektocht leverde echter minder respons dan aanvankelijk gehoopt. De bestaande groep uitdagers had al zijn energie gestoken in de eerste dialoogfase en was een beetje uitgeblust. De oproep aan de verenigingen oogstte evenmin veel succes.
Het stadsbestuur was tegelijkertijd erg gefocust op de output van de stadsgesprekken. Het team van De Genks kreeg de vraag om na te gaan hoe het bestuur diende om te gaan met de bevindingen uit de gesprekken. Hiermee startte een meer intern verhaal van De Genks.
We voerden een effectmeting uit voor het verschijnen van de krant, in de twee laatste weken van april. Op basis van de resultaten van deze toch wel intensieve oefening, besliste het dagelijks bestuur om een volgende meting maar te doen na het doorlopen van een volledige fase, met andere woorden in 2011. Deze telefonische bevraging van 261 Genkenaren toonde aan dat 5% van de Genkse bevolking op de een of andere manier in contact gekomen is met een uitdager. 14% van deze bereikte Genkenaren bezit een hoger diploma. In het algemeen is het project De Genks en de inhoud ervan gekend bij 27,8% van de Genkse bevolking.
