De laatste jaren is er vanuit alle hoeken meer aandacht voor eenzaamheid. Zo werd in het Verenigd Koninkrijk in 2018 een minister van eenzaamheid aangesteld en lanceerde de Vlaamse overheid in 2021 een Vlaams Eenzaamheidsplan.
Eenzaamheid wordt meestal door een individuele bril bekeken, oplossingen wijzen vaak in dezelfde richting: het versterken van sociale vaardigheden, de toeleiding naar sociale activiteiten en psychologische hulpverlening. Die oplossingen zijn slechts een deel van het verhaal. Er blijkt meer aan de hand te zijn. Onderzoek toont aan dat eenzaamheid individuele kenmerken overstijgt en ongelijk verdeeld is over verschillende groepen in de samenleving.
Wil je eenzaamheid beter begrijpen, kijk dan ook naar waar mensen wonen, stelt het onderzoeksteam van het SBO-onderzoek ‘A Lonely Planet’. Hoewel er nog veel onduidelijkheden zijn in de internationale literatuur, zijn er verschillende aanwijzingen dat eenzaamheid samenhangt met fysieke en sociale buurtkenmerken: de afstand tot parken, pleintjes, winkels of bibliotheken, de aanwezigheid van straatverlichting, lawaaihinder of verloedering, de toegankelijkheid van publieke ruimtes, de aanwezigheid van sociale diensten of het aanbod van sociale activiteiten in de buurt.
In het SBO-onderzoeksproject dat nog tot eind 2026 loopt, doen HIVA – KU Leuven, Expertisecentrum Zorg & Welzijn, Thomas More en de SARLAB, VUB onderzoek naar de relatie tussen de buurt en eenzaamheid.
Meer over het onderzoek lees je hier.
Wie meer wil lezen over het onderwerp vindt hier en ook hier meer interessants.